O książce: 2010 / Główny bohater powieści Wadima Czekunowa „Szanghaj” uczy języka rosyjskiego na jednym z szanghajskich uniwersytetów. Z rosyjskiej przeszłości pozostają: eksplozja w Kaszirce, po której bohater podjął ostateczną decyzję o opuszczeniu Rosji, jego ukochana i znienawidzona była żona oraz cała rosyjska kultura jako całość, apele, którymi wypełniona jest powieść z. Jest rosyjskim „gniewnym pisarzem” początku nowego wieku, „zły”. Nie zadowala go nowy świat rosyjskiej rzeczywistości, bo nie ma tu nic wartościowego i szczerego, wszystko jest w różnym stopniu obrzydliwe i fałszywe. Bohater jest mało komunikatywny, wycofany, małostkowy, podejrzliwy, agresywny na kacu i patologicznie zakłamany od wczesnego dzieciństwa. ; Oprócz tego może być bezczelny, infantylny, sentymentalny i skłonny do psychicznego ekshibicjonizmu. Taki romantyczny drań. I nagle, dzięki nieoczekiwanemu darowi z nieba, w życiu drania pojawia się miłość do młodej Chinki, w sukience z czerwonego jedwabiu, z osami, kwiatami i smokami wyhaftowanymi złotem. Miłość piękna jak życie i nieunikniona jak śmierć... Temat śmierci - przyszłej, nieuniknionej - jest stale obecny w tekście, począwszy od eksplozji na autostradzie Kashirskoye, a skończywszy na straszliwym trzęsieniu ziemi w Syczuanie z podróży autor stworzył powieść konfesyjną o życiu i miłości małego Rosjanina za granicą.